Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Ένα μήνυμα τόσο παλιό όσο και η ανθρωπότητα



Ένα μήνυμα τόσο παλιό όσο και η ανθρωπότητα

Ο άνθρωπος ζει μέσα σε μια φυσική τάξη που διέπεται από τον νόμο των αντιθέτων μέσα από τον οποίο κάθε τι που υπάρχει εκεί γεννιέται, μεγαλώνει και πεθαίνει, όλα είναι καταδικασμένα να καταστραφούν, να εξοντωθούν ή απλά να μαραθούν.

Το ίδιο ισχύει και με τα ανθρώπινα έργα και επιθυμίες. 
Ο άνθρωπος είναι φυλακισμένος και ζει μέσα στην στρεβλότητα αυτού του κόσμου αγνοώντας εντελώς τον πνευματικό κόσμο και τις αξίες του.
Η αδυναμία του αυτή προέρχεται από την διατήρηση μιας βιολογικής συνείδησης η οποία είναι σκλάβος της ύλης και των παθών.
Κατά αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος αγωνίζεται μέσα σε ένα πεδίο διαμάχης και βίας άσκοπα και χωρίς καμία ουσιαστική θετική κατάληξη.

Ορισμένοι άνθρωποι έχουν εσφαλμένα πιστέψει πως μπορούν να ελπίσουν σε μια διαφυγή μετά το θάνατο εφόσον έχουν ζήσει μια ηθική ζωή αλλά και αυτό δεν είναι παρά μια πλάνη που στην ουσία τροφοδοτεί αρνητικές δυνάμεις και οντότητες από το υπερπέραν.
Και μετά τον θάνατο όλα τα σώματα μας θα διαλυθούν ασχέτως το πως ζήσαμε σε αυτήν την ζωή και ο μικρόκοσμος μας θα επανέλθει μέσα από μια νέα προσωπικότητα.

Έτσι ο άνθρωπος ταξιδεύει μεταξύ ζωής και θανάτου και ζωής και τίποτα μας τίποτα δεν αλλάζει, γιατί κανένας ουσιαστικός δεσμός με το Πνεύμα δεν έχει δημιουργηθεί.

Παρόλα αυτήν την αδυναμία μέσα στον άνθρωπο υπάρχει μια αμυδρή προ ανάμνηση της αρχικής του πνευματικής καταγωγής η οποία κατά καιρούς μέσα από την ζωή του του μιλά ψιθυριστά.
Ο πρωταρχικός άνθρωπος σαν ένας μικρόκοσμος περιβάλλεται από ένα ελκτικό πεδίο ακτινοβολίας και αφομοίωσης δυνάμεων μέσα στο οποίο στο κέντρο βρίσκεται η μία και αληθινή αιώνια προσωπικότητα η οποία είναι η Θεϊκή Ψυχή, το Ρόδο της Καρδιάς.

Ο Μικρόκοσμος είναι μια Θεϊκή αθάνατη δημιουργία ο οποίος στο απώτερο παρελθόν εξέπεσε μέσα στην ύλη αλλά χωρίς να έχει εγκαταλειφθεί από τον Πατέρα.

Οι απελευθερωτικές δυνάμεις της Γνώσης εργάζονται μέσα του ώστε να μπορέσουν να του δώσουν την δυνατότητα να μπορέσει να οικοδομήσει αυτό το οποίο έχει χαθεί. Μέσω αυτού του μονοπατιού της αντιστροφής ο άνθρωπος μπορεί να επανασυνδεθεί με το Πνεύμα.

Βέβαια αυτή η φθαρτή και ατελής προσωπικότητα δεν πρέπει να διατηρηθεί και μέσα αυτής της διαδικασίας της προπαρασκευής αποδομείται εντελώς ενεργειακά και ουδετεροποιείται.   

Μια νέα, αθάνατη προσωπικότητα πρέπει να ξαναχτιστεί. Μόνο αυτή μπορεί να επιτρέψει στη θεϊκή ψυχή να ξαναγεννηθεί και να επιστρέψει στη Βασιλεία.

Αυτός ο νέος Ναός μέσα στον άνθρωπο θα πρέπει να οικοδομηθεί μέσα στην φθαρτή προσωπικότητα μέσω της μύησης στα Μυστήρια του Πνεύματος οικειοθελώς.

Αυτή η εργασία δεν είναι μια εξέλιξη της φυσικής του προσωπικότητας αλλά μια γέννηση σε ένα εντελώς άλλο πεδίο ζωής.

Αυτά είναι τα τρία αρχικά βήματα της μύησης του υποψηφίου και έχουν να κάνουν με την σκέψη, την επιθυμία και την θέληση, και τα τρία αυτά θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν μέσω του Ρόδου της Καρδιάς μέσω του συστήματος της Κεφαλής - Καρδιάς.

Όταν αυτή η ένωση ολοκληρωθεί τότε μέσω αυτών των τεσσάρων σταδίων ολοκληρώνεται η εργασία μας :

1. Ενοποίηση κεφαλής, καρδιάς και επιθυμία για νέα δράση

2. Φυσική αλλαγή σύμφωνα με την συνείδηση, ψυχή και σώμα

3. Ένωση  της  νέας  προσωπικότητας  με  την  Συμπαντική  Ψυχή      (Ποιμάνδρης)

4. Ένωση της νέας αθάνατης προσωπικότητα με το Θεϊκό Πνεύμα

Ο άνθρωπος εξελικτικά κατανόησε την ένοια της θρησκείας μέσα από δύο τρόπους, έναν εσωτερικό και ένα εξωτερικό.
Αυτό συνέβη λόγω της προ ανάμνησης που είχε και της επιθυμίας να επανενωθεί με τον Θεό μέσω μιας διαδικασίας. Έτσι δημιούργησε μιας εξωτερική όψη μέσω της οποίας λάτρευε στην ουσία τον εξωτερικό ναό μέσω μιας ζωής ευλαβικής, ηθικής μέσω της οποίας όμως το εγώ απλά άλλαζε ρόλους. Αυτό το έργο γινόταν μέσω ιερέων που υποτίθεται μεσολαβούσαν μεταξύ των ανθρώπων και του Θεού.

Η εσωτερική θρησκεία στόχευε στην ανοικοδόμηση του Εσωτερικού Ναού και αυτό το έργο διδασκόταν από μυημένους ιερείς οι οποίοι μέσω της απελευθερωτικής εργασίας τους στο παρελθόν είχαν καταστεί ικανοί να μεταδώσουν αυτήν την σοφία αλλά και να ακτινοβολήσουν τις πνευματικές ακτινοβολίες μέσα σε αυτόν τον σκοτεινό κόσμο.

Στο απώτερο παρελθόν αυτά τα δύο συστήματα ήταν αρκετά κοντά αλλά σταδιακά διαχωρίστηκαν πλήρως.
Η εξωτερική θρησκεία διατήρησε μια δογματική διδασκαλία ενώ οι εσωτερικές σχολές μυστηρίων προφύλαξαν την γνώση για αυτήν την απελευθερωτική ατραπό.

Μια Πνευματική Σχολή δεν φέρνει μια απλή φιλοσοφία. Παρέχει τις απαραίτητες δυνάμεις στους μαθητές που δεσμεύονται πάνω στο μονοπάτι της Μεταμόρφωσης. 

Ο μικρόκοσμος αναζωογονείται όταν το ελκτικό του πεδίο συλλαμβάνει και αφομοιώνει τις νέες πνευματικές δυνάμεις. 
Για αυτό και μια Πνευματική Σχολή ανεγείρει σε διάφορα μέρη του υλικού κόσμου, ναούς που είναι κέντρα γνωστικής ακτινοβολίας. 
Η Σχολή προσπαθεί να ξυπνήσει τη μνήμη του Πρωταρχικού Βασιλείου ώστε να ωθήσει τους ανθρώπους σε δράση. 
Μία καυτή επιθυμία ανοικοδόμησης του εσωτερικού Ναού φωτίζει αυτήν την στιγμή την ανθρωπότητα σε πάρα πολλά σημεία του κόσμου.

Ο Άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να αντιδράσει σύμφωνα με την φύση του, η πλειονότητα θα παραμείνει μέσα σε αυτήν την φυλακή μέσα από την πλάνη αυτή είτε αγωνιζόμενη μέσω της εξωτερικής θρησκείας είτε προσπαθώντας να επιφέρει την μία ή την άλλη πολιτική, οικονομική αλλαγή, είτε μέσω της φαντασμένης επιστήμης η οποία νομίζει πως μπορεί να συλλάβει τον κόσμο του Θεού μέσα από την σαθρή αντιληπτικής της ικανότητα.

Όμως κάθε σοβαρός υποψήφιος ο οποίος συλλαμβάνει ορθά το θεμελιώδες καθήκον του απέναντι στην πνευματική του ουσία και την ανθρωπότητα συστρατεύεται με τις δυνάμεις της πνευματικής σχολής μέσα από μια βαθιά επιθυμία υπηρεσίας προς τον συνάνθρωπο.

Σκέψεις βγαλμένες μέσα από την βιβλιογραφία του Lectorium Rosicrucianum

Δεν υπάρχουν σχόλια: